Με καταγωγή από την Ανεμορράχη Άρτας και την Βήσσανη Ιωαννίνων, ο Γιαννιώτης προπονητής πλέον, Γιάννης Τριάντος, επιστρέφει στον ΠΑΣ Γιάννινα μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών στα ΤΕΦΑΑ, αναλαμβάνοντας πόστο στις υποδομές.
Τι μεσολαβεί όμως, μέχρι ο 22χρονος να γίνει ο πιο νεαρός προπονητής στη Θράκη και από τους μικρότερους ηλικιακά, εάν όχι ο μικρότερος, που κάθεται σε πάγκο ομάδας Α’ Τοπικού σε όλη τη χώρα;
Από τα Ιωάννινα στην Κομοτηνή και το «κονέ» των αδελφών Πότση
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα γίνονται στις Ελπίδες Ιωαννίνων, για να ακολουθήσουν οι υποδομές του ΠΑΣ Γιάννινα(Κ-17, Κ-20). Ύστερα περνά ως 3ος στο ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής, και ενώ στο μεσοδιάστημα αγωνίζεται στην Αναγέννηση Κεφαλοβρύσου για να επικεντρωθεί στο στόχο του!
«Αναγκάστηκα να αποχωρήσω από τον ΠΑΣ, για να περάσω στα ΤΕΦΑΑ που ήταν ή πρώτη μου επιλογή. Την είχα χάσει για ελάχιστα μόρια στην πρώτη χρονιά των πανελληνίων».
Με την εγκατάστασή του στην πόλη, γίνεται η πρώτη επαφή με ιθύνοντες του ερασιτεχνικού, χάρη σε δύο Γιαννιώτες που τον καθοδηγούν, για να βρει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του.
«Στην Κομοτηνή συνάντησα τον Στέργιο Πότση και με τη βοήθεια του αδελφού του Αντρέα, εντάχθηκα στον ΠΑΟ Κοσμίου(Α’ Κατηγορία)».
Οι αθλητικές εγκαταστάσεις, η άνοδος στη Γ’ Εθνική και ο τραυματισμός στο χέρι
Αγωνιζόμενος σε πολλά γήπεδα της κατηγορίας, διαπιστώνει πως υπάρχουν αρκετές ομάδες που είναι οργανωμένες, ξεχωρίζοντας όμως μία.
«Οι περισσότερες ομάδες διαθέτουν δικό τους γήπεδο με φυσικό χόρτο, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που χρησιμοποιούν το ενωσιακό με πλαστικό. Το αρνητικό είναι ότι όλες οι ομάδες χρησιμοποιούν το ίδιο γήπεδο για αγώνες-προπονήσεις και τον χειμώνα ορισμένα από αυτά δεν είναι σε καλή κατάσταση. Μοναδική εξαίρεση είναι ο Πανθρακικός που διατηρεί εγκαταστάσεις επαγγελματικών προτύπων».
Μέσα από την ποιοτική δουλειά που γίνεται στον ΠΑΟ Κοσμίου, έρχεται η άνοδος στη Γ’ Εθνική. Ο 19χρονος τότε Γιάννης, συμμετέχει σε όλα τα ματς αφήνοντας εξαιρετικές εντυπώσεις, όμως τα οικονομικά ζητήματα που προκύπτουν, οδηγούν τον σύλλογο στον υποβιβασμό.
Από την εξίσωση δε θα μπορούσε να απουσιάζει και ο κόσμος.
«Ειδικά στις ομάδες των χωριών, υπάρχει μεγάλο πάθος από τον κόσμο και όλοι τις ακολουθούν πιστά, πόσο μάλλον όταν κρίνεται τίτλος ή άνοδος».
Το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται και η μοίρα επιφυλάσσει στον αριστερό-δεξίο οπισθοφύλακα, έναν τραυματισμό στο χέρι, που χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα αποθεραπείας. Όμως «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», λέει μια παροιμία, με βάση την προνοητικότητα που πρέπει να έχουμε για το κάθε τι, πριν ακόμα έρθει η ώρα του.
Η ανάληψη τεχνικών καθηκόντων και το ντεμπούτο κόντρα στον πρώην προπονητή του.
Ο Γιαννιώτης φοιτητής ΤΕΦΑΑ είχε αποκτήσει το UEFA C παίζοντας παράλληλα ποδόσφαιρο και δε διστάζει να ασχοληθεί με την προπονητική, καταφέρνοντας μάλιστα στην πρώτη του σεζόν να κατακτήσει την άνοδο στην Α’ κατηγορία. Την επόμενη σεζόν καθοδηγεί την ομάδα σε δύο παιχνίδια και ακολουθεί η διακοπή λόγω κορονοϊού. Αυτόματα γίνεται ο νεότερος προπονητής σε ομάδα της Θράκης στην ηλικία των 20 ετών.
«Μου παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία σε νεαρή ηλικία, για να κάνω την αρχή στην προπονητική που τόσο αγαπώ. Είχα ένα τηλεφώνημα από άνθρωπο που ήταν στην διοίκηση του ΠΑΟ Κοσμίου, όπου αγωνιζόμουν ως ποδοσφαιριστής και μου πρότεινε να μιλήσω με το Ατσάλι Αρχοντικών, ομάδα Β’ Τοπικού, ώστε να αναλάβω τα ηνία. Χωρίς να ξέρω πολλά για την ομάδα, συμφώνησα αρπάζοντας την ευκαιρία. Από την πρώτη χρόνια ευτυχήσαμε να πετύχουμε την άνοδο στην Α’, μετά από 14 χρόνια. Η επιτυχία αυτή θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου».
Πώς ήταν όμως το προηγούμενο βράδυ του, πριν από το επίσημο ντεμπούτο στον πάγκο του Ατσαλίου;
«Ήταν αρκετά περίεργο πραγματικά, γιατί κλήθηκα να αντιμετωπίσω στην πρεμιέρα τον προπονητή που είχα δύο χρόνια σερί στον ΠΑΟ Κοσμίου(Σάββα Αϊβάζη). Εν τέλει ευτυχήσαμε να κερδίσουμε ξεκινώντας με το δεξί».
Ο Πανθρακικός, η αναχώρηση από την Κομοτηνή και ο Ερασιτέχνης ΠΑΣ
Ο Γιαννιώτης πλέον προπονητής, θέλοντας να εξελίξει παράλληλα τις γνώσεις γύρω από την προπονητική, αποφασίζει να ασχοληθεί και με τα τμήματα υποδομών του Παναθρακικού.
«Τα παιδιά έφευγαν με ένα τεράστιο χαμόγελο από την προπόνηση και αυτό για μένα ήταν μεγάλη επιτυχία. Τα τμήματα υποδομών του συλλόγου φιλοξενούνται σε ένα προπονητικό κέντρο επιπέδου Α’ εθνικής και με την κατάλληλη οργάνωση που υπάρχει, το μέλλον τους είναι αισιόδοξο. Πλέον υπάρχει η κατάλληλη νοοτροπία για να επιστρέψει ο Πανθρακικός στη μεγάλη κατηγορία».
Οι μήνες περνούν και μαζί τους ο Γιάννης επικεντρωμένος στον πρωταρχικό του στόχο, καταφέρνει να ολοκληρώσει τις σπουδές του στα τέσσερα χρόνια ,κάνοντας τον απολογισμό του, ως πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής.
«Κρατάω την χαρά που πήρα με την άνοδο στη Γ’ Εθνική και τις εμπειρίες που αποκόμισα στην κατηγορία. Επίσης είμαι πολύ χαρούμενος που μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να αναδειχθώ μέσα από την προπονητική, ώστε να ξεκινήσει ένα μεγάλο όνειρο που είχα από μικρός».
Με την επιστροφή του στα Ιωάννινα, προκύπτει η συμφωνία με τον Ερασιτέχνη ΠΑΣ Γιάννινα για την ανάληψη τμήματος στην Ακαδημία.
«Επικοινωνήσαμε με τον Πρόεδρο του Ερασιτέχνη, κ. Γιώργο Οικονόμου τον οποίο ευχαριστώ για την βοήθεια του σε όλους τους τομείς. Ο ΠΑΣ έχει τεράστια οργάνωση σε όλα τα επίπεδα και πάνω απ’ όλα ανθρώπους που τρέχουν καθημερινά για να υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, ώστε να βελτιωθούν τα παιδιά και να προωθηθούν. Το μέλλον πιστεύω πως θα είναι λαμπρό».
Αποκομίζοντας εμπειρίες και συμπεράσματα από τις παραστάσεις που του παρουσιάστηκαν, ο 22χρονος πλέον Γιάννης, κυνηγά τις φιλοδοξίες του, ενώ συμβουλεύει και όσους νεαρούς θέλουν να ασχοληθούν με την προπονητική να μην απογοητεύονται γρήγορα.
«Θέλω κάθε μέρα να βελτιώνομαι και να μαθαίνω καινούργια πράγματα για να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται, είτε σε επίπεδο ακαδημιών, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο σε πάγκο επαγγελματικής ομάδας. Όποιες και αν είναι οι συνθήκες στον σύλλογο, δεν πρέπει να απογοητευόμαστε και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε».