ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΩΠΗΛΑΣΙΑΣ
Με χρόνο 6:40.45 φτάνει στην πρωτιά και μάλιστα με νέο Ολυμπιακό ρεκόρ. Ο 24χρονος γιαννιώτης, Στέφανος Ντούσκος, με τη δεύτερη παρουσία του σε Ολυμπιακούς Αγώνες, γίνεται ο πρώτος Έλληνας που χαρίζει στην ελληνική κωπηλασία το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.
Για τη διαδρομή του μέχρι να φτάσει σε υψηλό επίπεδο και να αποτελέσει παράδειγμα αθλητή:
«Χρειάστηκε να θυσιάσω φίλους και οικογένεια μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο. Πέρασα δύσκολα στα κοινόβια Ολυμπιακής προετοιμασίας με την Εθνική ομάδα, βλέποντας παράλληλα συναθλητές που είχαμε τρέξει στους Ολυμπιακούς του Ρίο να αποχωρούν από την κωπηλασία, καθώς είναι ένα άθλημα που μέχρι να φτάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο δε σου προσφέρει κάποιες απολαβές. Ο δρόμος ήταν μακρύς και όχι στρωμένος με ροδοπέταλα. Προσωπικά επειδή αγάπησα και αγαπώ αυτό που κάνω παρέμεινα στο χώρο, θέλοντας με τις προσπάθειές μου να γράψω το δικό μου κεφάλαιο στην ιστορία και να γίνω ο καλύτερος».
Για το αν του είχε περάσει από το μυαλό να σταματήσει την κωπηλασία:
«Είχα δύο επιλογές. Να εξασφαλίσω το μέλλον μου μέσα από τις επιτυχίες του αθλητισμού ή να τελειώσω μια σχολή και να επικεντρωθώ σε αυτή. Προτιμούσα να αθλούμαι από το να διαβάζω, επομένως ακολούθησα τον δύσκολο δρόμο. Βέβαια ορισμένες στιγμές σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα και να ασχοληθώ με τις σπουδές μου. Οι ατελείωτες ώρες προπόνησης και οι μηδαμινές αποδοχές με «λύγιζαν», αλλά πάντα έπαιρνα μόνος μου την απόφαση να συνεχίσω, διότι ήθελα να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Πάντως αν δε μου έβγαινε ο αγώνας στο Τόκιο, θα σταματούσα και θα επικεντρωνόμουν στη σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η οποία παραμένει «παγωμένη».
Για τη σημασία της πρωτιάς με το χρυσό στο Τόκιο και το που αφιερώνει την σπουδαία επιτυχία:
«Η επιτυχία αυτή ήρθε μέσα από πολλές αποτυχίες. Η αλήθεια είναι ότι ούτε και γω το πίστευα τότε, αλλά στην πραγματικότητα είχαν κυλίσει όλα όπως έπρεπε. Επομένως την αφιερώνω στους γονείς μου, στον προπονητή μου, Τζιοβάνι Ποστιλιόνε, στους φίλους μου και σε όσους με στήριξαν για να μπορέσω να φτάσω σε αυτό το επίπεδο».
Για το πως έχει διαμορφωθεί πλέον καθημερινότητά του:
«Λειτουργώ πιο επαγγελματικά ως αθλητής, γιατί πλέον υπάρχουν κάποιοι χορηγοί και η αντιμετώπιση που έχω από προπονητές και συναθλητές είναι διαφορετική. Στο παρελθόν δεν είχαμε λεφτά με τους συναθλητές μου για να βάλουμε βενζίνη στο αυτοκίνητο. Δυσκολευόμασταν ακόμη και να ψωνίσουμε από σούπερ μάρκετ. Οι παραπάνω δυσκολίες με έκαναν πιο δυνατό, διότι δεν είχα και δε βρήκα τίποτα έτοιμο κι από κανέναν».
Για τους επόμενους στόχους που έχει καθορίσει:
«Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα-Κύπελλα είναι μέσα στις επόμενες προκλήσεις, με την κορύφωση να έρχεται το 2024 στους Ολυμπιακούς του Παρισιού. Μετά την επιτυχία του Τόκιο, θα περιμένω και τον διορισμό μου σε κάποιο από τα Σώματα Ασφαλείας, ώστε να έχω εξασφαλισμένο ένα σίγουρο μισθό και παράλληλα να τραβώ κουπί μέχρι να πάρω την απόφαση να σταματήσω».
Για την τελετή υποδοχής με την άφιξή του από το Τόκιο στα Ιωάννινα και τη δωρεά βάρκας του σκιφ από τον Δήμο Ιωαννιτών στον Στέφανο Ντούσκο:
«Θέλω να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο και την Δημοτική Αρχή. Είναι πολύ σημαντική αυτή η δωρεά, γιατί θα με βοηθήσει με την προετοιμασία μου στα Ιωάννινα και για τους Ολυμπιακούς του Παρισιού. Ευχαριστώ επίσης όλους τους γιαννιώτες για την υπέροχη υποδοχή, η οποία αποτελεί για μένα μια αξέχαστη εμπειρία ζωής».
Για την μετεγγραφή του από τον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων στον Περιβαλλοντικό Ναυταθλητικό Όμιλο Ιωαννίνων:
«Αρχικά υπήρξαν κάποιες διαφωνίες με τον Ν.Ο.Ι., αλλά τον σημαντικότερο ρόλο στη μεταγραφή μου έπαιξε η παρουσία του Θύμιου Βλάχου, που ήταν ο προπονητής μου από το 2011-14 και με είχε εντάξει τότε στην Εθνική Ομάδα. Εκείνος δημιούργησε τον Π.Ν.Ο.Ι. και ευελπιστούμε να έρθουν ακόμη περισσότερα παιδιά στον σύλλογο».
Για το ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την προπονητική μόλις σταματήσουν οι αγωνιστικές του υποχρεώσεις:
«Θα ήθελα να γίνω προπονητής στο μέλλον για να μπορέσω να διδάξω στα παιδιά τα όσα έμαθα και πέρασα μέχρι να φτάσω στην κορυφή. Δε θα ήταν σωστό να αποσυρθώ από το χώρο που αναδείχτηκα, πόσο μάλλον κι από τη στιγμή που όπως αντιλαμβάνομαι αποτελώ πρότυπο για τα νέους αθλητές. Είμαι ένας αθλητής που κατάφερε στο σκιφ με ύψος 1,87 και 84 κιλά να αφήσει πίσω του αθλητές με τεράστια δύναμη».
Για την απήχηση της επιτυχίας του στον κόσμο:
«Υπάρχουν αρκετοί, ειδικότερα στα Γιάννενα, που με αναγνωρίζουν στο δρόμο και μου δίνουν συγχαρητήρια. Δεν έχω μεγάλη απήχηση στο κοινό, αλλά σίγουρα είναι μεγαλύτερη από το παρελθόν. Όταν κέρδιζα στο παρελθόν Παγκόσμια, Μεσογειακά, Ευρωπαϊκά και Βαλκανικά πρωταθλήματα δε με ήξερε κανείς. Είναι λίγο οξύμωρο, αλλά έτσι έχει διαμορφωθεί η κοινωνία μας. Πάρτε για παράδειγμα τον Γιάννη Τσίλη, που ήταν κι αυτός κωπηλάτης με δύο 4ες θέσεις σε Ολυμπιακούς Αγώνες και ο κόσμος τον έμαθε από τη συμμετοχή του στο ριάλιτι του Σαρβάιβορ».
Για τη συνεργασία του στο κομμάτι της επικοινωνίας με τον επίσης Γιαννιώτη, Βασίλη Σίμο και την εταιρεία «Pro Game»:
«O Βασίλης είναι ο μάνατζέρ μου και μαζί με τον Φάνη Τσινταβελώνη και τον Γιάννη Λάσκαρη διαχειρίζονται το επικοινωνιακό και χορηγικό κομμάτι. Το τηλέφωνό τους είναι πάντα ανοιχτό και με βοηθούν στο να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ».
Οι ευχές του για το 2022:
«Εύχομαι υγεία σε όλο τον κόσμο και γρήγορα να ξεπεράσουμε την πανδημία του κορονοϊού. Προσωπικά ξεκινάω από το μηδέν με τον προπονητή μου, ώστε να μην επαναπαυτούμε και θα δουλέψουμε για να φέρουμε περισσότερες επιτυχίες και μετάλλια στην Ελλάδα».
